Prelude: Ka phone chu a rawn ri ral ral a. Ka’n en chuan ka nu a lo ni a.
“Bawiha, i tho tawh em?”
“Aw, hei ka tho a, thingpui ka in ang a. Ka rawn haw hman a ni deuh mai,” ka ti a.
“Ka hnaah kal a ngai sia, ka hna thawhna te’n mi rawn hruai dawn a. Chahbi ka lo dah ang a, i haw hunah chaw chu lo ei mai rawh aw. Hei ka siam fel vek a. Haw har lutuk lo la aw”.
“Aw le. Ka haw har lo ang,” tiin phone chu ka dah a.
Puipuii chuan mi rawn en ha a. “A hna thawhna lamah a kal dawn a. Chutiang vel chu mi rawn hrilh a,” ka ti a.
“Yes! A va’n tih chi tak!” tiin mi rawn kuah cheng cheng a.
Sangpuii chuan, “Zonun, chutia i nu a chhuah tawh tho te chuan hetah chaw ei ve nghal law law mai rawh. Hei, ka bawl kep sa vek hrim hrim che a nia,” a rawn ti a, Puipuii pawh chuan, “Ni e. U Zonun, ei nghal mai rawh, ei khamah ka ni te in lamah mi han dah pah nghal ang a; mahse, dar 10 velah Kolasib aá¹angin an rawn chhuak hman dawn chauh,” a ti a.
“In lamah zuk haw lawk chu ka ngai asin le. Vawiinah bank kal ka ngai a. Kan hna dilna velah khan account statement a ngai an rawn ti leh a, buaipui pah nghal ka duh dawn sia, ka passbook leh ka file á¹henkhat zuk lak zawk te ka duh a,” ka tih mek lai chuan, Sangpuii bawk chuan, “A nih chuan rawng ka la bawl zo lo deuh tho a, Puipuii nen hian zuk kal zawk ula, hetah chaw ei turin ka lo nghak ang che u,” a ti a. Puipuii pawh chuan, “Ni e, in in pawh ka hmu ve châk alawm,” a lo ti var a. “Democracy ram tih takah a tam zawk duh dan chuan kalpui mai ang,” ka ti a, an nui dun hak hak a. Puipuii nen chuan kan in lam pan chuan kan chhuak ta a.
Ka document pawimawh tur ang chi leh ka passbook te ka lak khawm zawh chuan ka nu thil siam chu ka en kual leh dan dan a. Chutih mek lai chuan Puipuii pawh chu bathroom aá¹angin a rawn chhuak a, “Duat, i nu chu a fel ngawt ang. Engkim a nih tur ang thlapin a dah vek bawk sia. A la ngaihsak em em bawk che sia,” a ti a. “Kan pahniha kan awm chuan kan chhungkhua kan kim kha a ni mai zel, member dang awm hek lo,” ka ti a.
“Thingpui in lawk ang aw,” tih pah chuan tui chu ka chhuang nghal a. Tui so hun nghah pah chuan Puipui chu kan room vel chu ka en kualpui a.
“Wow! I room a van nuam ve! I khumah hian ka mu chhin chak”.
“Aww, mu la, nakinah i khum ve tho tur a la ni maithei asin,” ka ti a.
A nui ver ver a, khumah chuan a lawn a. A han mu vel chhin vel a. Mahni chauha mut reng nan chuan a uiawm e!” tiin mi rawn siai zeuh a.
“Ti khan lo awm lawk aw. Ka tui chhuan ka va ngaihven lawk,” ka ti a. Thingpui ka siam zo a, kawngka ka kalh nghal a. Room lamah chuan ka lut phei leh a, Puipuii chuan ka khum lu lama ka lehkhabu bawm chu a lo en kual a. Min lo hmu chiah chu, “Awii! Duat, keima’n siam à wm tak ka nia,” inthiam lo tak chuan a rawn ti a.
“I vawi khat rawn kalna a ni bawk sia, keimah ngeiin siamsak che ka duh alawm”.
Khum tlangah chuan kan á¹hu a, thingpui in pah chuan zana kan hun hman dan te kan sawi a. Puipuii chuan, “Ka kap a la na á¹hum mai, Zanglianpa!” a ti a. Kei pawh engtin emaw a awm, ka sawi thiam lo,” ka ti a.
“Khawi maw ka lo en chhin”.
“Min muah phawt la”.
Ka sawi zo hman lo á¹ep, ka hmuiah chuan a rawn fawp nghal chat a. Kei pawh chuan ka lo chhang let ve nghal a. Kan inthlah leh lawk thei tawh lo. Ven thawn tur an awm lo bawk a, khumah chuan ka kuai mu a, duhthawh tak chuan kan infawp mawlh mawlh a. Kan duh kan inhriat tawnsak a. Kan mamawh pawh kan hai lo.
Infawp reng pah chuan kan thuamhnaw chu kan phelh mawlh mawlh a, ruak vek chuan kan awm ta. Ka room hi a eng á¹ha bawk a, Puipuii pawh chiang takin ka hmu thei ta.
Zan lama a taksa nalh ka tih kha ka lo la hmu kim lo hle a nih dawn hi ka ti rilru neuh neuh a. A hnute kawh lah mai, á¹ang mar at mai chu ka hne dawk dawk a, ka lei chuan a hmur chu ka liak nawk nawk a. A rawn dawh pawng ar a, ka lû-ah chuan a rawn á¹ham nawk nawk a. A dulah chuan ka fawp thla zel a. Zangthal chuan ka muttir a, a bawp chu ka kuai kak a, a chhu fai han mai, vum deuh thar chu ka en veng veng a.
“Duat, min tilai a nia,” a rawn ti a.
Ka nui suk a, a mal chu ka zut a. A mawngtam lam chu ka á¹ham deuh nawk nawk a. Chutah, a chhu biang vel chu ka fawp kual dawk dawk a. Nuam a ti chu a rawn dah pawng sauh sauh a. A mawn chu ka lei hmawrin chuan ka liak nawk nawk a. Nuam a ti ngang mai! A bawp chu a kak vak a, a chhu chu a rawn dah pawng thar a, a chhu kua chu ka’n liak zeuh zeuh a, a thaw halh halh a.
“Duat, a nuam lutuk, ka chhu kha liak hrep rawh. I liak nuam lutuk,” a rawn ti tham á¹iak a.
Ka lei chu a chhu kuaah chuan ka thun a, ka liak kual nawk nawk a. A á¹e á¹hat á¹hat a. “Duat, a nuam lutuk. Min van tihur thiam tak em!” tiin a rawn dep euh euh a. A chhu chu ka liak ri hlup hlup a. Thuk deuh deuha ka’n liah takah chuan nuam a ti lutuk chu a á¹ap hialin ka hria. A rum ham ham a, rawn á¹hu kangin ka lû-ah chuan mi rawn kuah nawk a. A chhu fawp nawk nawk tur chuan mi rawn tur a, a hnute chu a á¹ham nawk nawk a. A meng phal tawh lo. A mawngtam chu ka á¹ham vak vak a, a ip chawi chawi a. A chhu kuaah chuan ka lei chu ka thun nawk nawk a, ka liak hlup hlup a, a á¹e á¹hawt á¹hawt a. A si hliam hliam a. “Duat, min siam nuam lutuk. Ka chhu kha a hur lutuk,” a ti mawlh mawlh a.
Ka zang lah a lo khawng mar nasa tawh mai. “Duat, mu rawh,” tih pah chuan khumah chuan min nem tlu nawk a. Ka zang khawng mar lutuk, kawh luah chu a rawn hmuam tlum pawk pawk a, a hrawt pah zel bawk a. Ka taksa chu ka za chhuak vek hian ka hria. Ka mur chuai chuai a. A dang mawn thleng thleng chuan a hmuam pulh pulh a. A hnute chu ka lo á¹ham pah nawk nawk a. A lei hmawra ka lik awr lam a han liak ne ne phei chu khawvelah hian tehkhin tur dang awm tawh lo khawpa nuam a ni. A zat hian ka za chuai chuai thei.
Ka zang chu a hmuam tlum leh pawk pawk a. Ka chungah chuan rawn vak kaiin ka hnute chu a rawn liak dak dak a, ka za zuai zuai a. A chhu chuan ka zang chu a nawktir pulh pulh a. La lut chiah lo chuan a á¹hut kual vel a. Hmel á¹ha bawk, pian nalh bawk, zei bawk, a va han nei chikim tak em!
Ka kawng zawnah chuan á¹huin ka zang khawng tak chu a hum run mai a. A chhu kuaah chuan a thun lut riai riai a, a á¹hut tlum hmawk a.
“Duat, i zang hian min siam nuam thei lutuk. Min ti a zo tawh a ni hi,” tiin a á¹hut tlum puk puk a. Hnuai lam aá¹ang chuan ka lo dep chho ve mawlh mawlh reng a. Rawn kun hniamin ka nghawngah chuan a rawn fawp tawn tawn a. A mawngtam lehlam lehlamah chuan manin ka dep tlir chho zawt zawt a. A dak iau iau a, a meng phal lo. A si hlar hlar a.
“Duat, a nuam lutuk! Min lu nuam lutuk!” a ti khur hlak hlak a.
Ka dèp ran em avang chuan ka hah deuh a, ka han chawl deuh det a. Chutia, ka chawlh lawk lai chuan ka kap lamah chuan a á¹uan vat a. Ka zang chu a hmuam leh pulh pulh a. Mi rawn en chhoin, “Duat, min siam nawmna hi ka’n duat ang aw,” a ti a. A hmuam tlum puk puk a. A hmuam pah chuan mi rawn melh leh kalh zel a. Hmuh a va han nuam tak! A han meng diar diar a, a lei sei zum zat chuan a liak leh hlap hlap á¹hin.
Bungbu turin ka hrilh a, a bungbu nghal vu mai a. A mawng rawn er tawn chu hmuh nuam tak a ni. A mawng bawr lian zet leh var haih mai chuan min tizauthau zual a, a mawng lamah chuan ka á¹hingá¹hi a, a kawngah vuanin ka zang khawng tak chuan ka’n nawr deuh zawt zawt a.
Mahse, bungbu hian ka vawi khat tihna tur a ni a, ka nawr fuh mai thei lo a. Chutah, Puipuii chuan ka zang chu rawn manin a chhu kuaah chuan a chuktuah ta run a. Ka dep lut riai riai a, ka dep tlum zawt a. A á¹e á¹hawt a.
A kawngah chuan ka man nghet sauh sauh a, ka’n dep lut tak tak mai chu a rum á¹hawt á¹hawt a, a si hliam hliam a. A rik hian a ri thlawrh thlawr mai a, nuam tak a ni nuam tak!
A mawn chuan ka zang awr lam chu a hrut deuh ralh ralh thei a, chu chuan a tinuam zual a. A hnute phe hlawp hlawp chu ka zuk á¹ham pah nawk nawk a. Rawn lehhawiin a lei a rawn chhuah a. Duhthawh zet chuan ka lo hmuamsak a. A au á¹hawt á¹hawt a.
“Duat, ka zo dawn, ka chungah bawk la rang deuhin min dep rawh,” a ti a.
Ka kuai mu nghal zawt a, a chungah chuan bawkin a bawp pahnih chu ka koki lehlam lehlamah chuan ka hlang a, a chhu rawn pawng chhuak thârah chuan ka dep lut leh zawt zawt a. A thaw hlawi hlawi a. Rawn á¹hu kangin mi rawn kuah nawk a. A bawp chuan ka kawngah min kherhin á¹hu chung chuan a rawn dep lau lauh a. A hnute phe hlawp hlawp chu ka hmuam nawk nawk a, a chhîng diar diar a; a rum nghat nghat a.
Nghet deuha min kuah chung chuan a lamah min pawt a. Zangthal chuan dawrh zet hian a mu a, rang tawkin ka dep tlum zawt zawt a. A ngik feih feih a, a rawn ip tight ngawt ngawt a. A rawn lum deuh hak a, a zawi deuh hnak a; a zo tih ka hre thiam ve tawh.
Kei pawh chuan zawh tumin rang tawkin, thaw hluam hluam khawpin, ka’n dep tlir zawt zawt mai chu a rak nasa teh e!
“Duat phawi suh aw. A chhungah ti tla rawh aw,” a ti mawlh mawlh a. Ka zang chu rawn lian tulh tulh a. A chhu chhungah chuan ka baw chu a chik lut ta puat puat a. Ka thaw kâwk kâwk a.
“Duat, i chau em? Tui ka rawn lak ang che aw?” tih pahin ka khum sira tui bottle chu mi rawn pe a. Ka in khalh khalh a, Puipuii pawh chuan a in a. Kan infawp leh vawng vawng a. Rei vak lo kan hahdam hnu chuan kan insil fai a. Sangpuii te in lam pan chuan kan kal ta a.
Sangpuii te in kan han thlen leh chuan Sangpuii pawh chuan chaw ei chu a lo peih diam tawh a. Chhun lama tih tur neuh neuh kan neih hlawm avangin ei zai chu kan rel zui nghal mai a.
Chaw ei kham chuan Puipuii chuan a Nutei te chu a bia a, kawngah an rawn thang mek thu leh darkar khat hnu velah an rawn tlen tur thu an lo hrilh a. “A nih chuan a la hmanhmawhthlak vak loh chu,” tiin kan la á¹hu khawmuang leh rih a.
Sangpuii chuan, “Pui, vawiin chu in pa hi ka hawh lawk duh e,” a ti a. Puipuii chu a hawi há a.
Sangpuii chuan, “Tlangnuamah pawisa lam lawk tur ka nei a, taxi hman aiin ka ti deuh. Duh leh petrol man ka tum ang,” a ti a.
Puipuii chuan, “Bank kal te kha a ngai dawn sia. In insiam rem theih dan a ni ang chu,” a ti a.
Kei chuan, “Duh leh Puipuii ka han thlah zawh hnuah bank-ah chuan ka kal pah nghal ang a, rei tih tur pawh a ni chuang lo va. Chuan, ka rawn lam leh mai ang che,” ka ti a.
Sangpuii chuan, “Ka inthlahrung viau na a, taxi hman chu a buaithlak duh em mai. Petrol man ka pe thung mai ang che,” a ti a.
Puipui chuan, “Hmmm! I timak thei em mai a! Kan rawn tibuai zawk em em che a, chutia tih kher pawh a ngai lo,” a lo ti vat a. Kei pawh chuan, “Ṭhian inkarah chutianga tih a à wm ang lo á¹hin em mai a!” ka lo ti ve bawk a. Kan nui ho leh dar dar a.
Ka phone chu a rawn ri leh ral ral a, ka nu a lo ni a.
“Bawiha, i haw tawh em?”
“Aw, haw tawh e. Mahse, hei bank-ah account statement vel lak a ngai sia, ka chhuak leh lawk a. Kan interview-naah khan an rawn dil belh leh a,” ka ti a.
“Aw le, fimkhur la. Zanah ka rawn haw tlai deuh mai thei aw, ka hna thawhna te fanu birthday a nia. Tlaiah chawhmeh vel kha chhuang lum á¹ha la aw,” a rawn timawlh mawlh a.
“Aw le, nang pawh fimkhur la. I lo haw dawnah rawn hruai i ngaih dawn chuan lo sawi la aw,” ka ti a. Kan inbiak zawh chuan phone chu ka dah a.
Puipuii chuan min rawn kuah a, kei pawh chuan ka lo kuah ve nghal a. “Ka nu chuan zanah a rawn haw tlai deuh mai theih thu a rawn sawi a. Chawhmeh chhuan lum tur vel a rawn sawi a,” ka ti a.
Puipuii chuan, “I nu hi a fel e, a ngaihtuah che si. Kei pawh hian nuam ka lo ti veng veng mai,” a ti a.
Sangpuii chuan, “Nakinah te chuan i nu a la ni ve dawn tho a ni lo’m ni?” a ti a, chinawm hmel zet hian a nui put put a.
Puipuii chuan mi rawn melh zawk a, “Boss hian a phal leh phal loh a ni mai,” a ti a. Kan nui ho dar dar a. <<Contd>>
~Author: Anonymous